Kobiety ciężkich obyczajów

TYTUŁ: Kobiet ciężkich obyczajów

AUTOR: Natasza Socha

WYDAWNICTWO: PASCAL

ROK WYDANIA: 2017

LICZBA STRON: 380

Moje pierwsze spotkanie z twórczością Nataszy Sochy – pierwsze wrażenie: książka jest rewelacyjna, chcę więcej!

Czytanie zaczęłam jakby od końca, bo „Kobiety ciężkich obyczajów” to trzecia część serii Matki i córki. Nie znajomość poprzednich wątków nie przeszkadzała w lekturze, a wcześniejsze książki na pewno przeczytam.

Mamy tutaj dwie bohaterki: Kwirynę, która jako młoda dziewczyna przyjeżdża do Warszawy w poszukiwaniu lepszego życia. Kira to pewna siebie kobieta prawnuczka Kwiryny po której odziedziczyła różnobarwność tęczówek.

Dwie bohaterki to też dwa czasy akcji:

Młodość Kwiryny to lata 30 XX wieku. By opisać przedwojenną Warszawę autorka włożyła dużo pracy i to widać. Klimat tamtych czasów, stroje, maniery i konwenanse  - opisy w książce oddają realia międzywojennej epoki. Dbałość o szczegóły i lekki styl zdecydowanie umilają czytanie.

Kira żyje w XXI wieku, korzysta z dobroci technologicznych, czerpie z życia garściami. Nie musi martwić się o przetrwanie, a czas spędzony z mężczyznami to tylko przyjemność a nie przymus czy obowiązek.

Kwiryna zostaje luksusową damą do towarzystwa, jej prawnuczka wzięła sobie na cel mężczyzn żyjących w związkach. Kira uwodzi  i zniewala, czuje się przez to lepsza od kobiet które mężczyźni zostawiają dla niej. Nie angażuje się emocjonalnie, bo dla niej to swoista gra.

W zetknięciu z prawdziwym uczuciem, maska obojętności musi jednak opaść. Kwiryna w poszukiwaniu miłości nieświadomie skrzywdzi najbliższą osobę.  Sztuczki, które stosuje Kira uderzają w nią rykoszetem.

Temat fabuły może wydawać się kontrowersyjny, ale jest to przede wszystkim opowieść o kobietach pragnących miłości, które próbują w czasach, w których przyszło im żyć odnaleźć siebie. Historia tych kobiet jest fascynująca.

Na uwagę zasługują również postacie drugoplanowe. Lucyna to kobieta, która wprowadza Kwirynę w świat. Opracowała plan i konsekwentnie wprowadzała go w życie. Marzyła o lepszym jutrze i starała się to osiągnąć. Pod względem moralnym ocena tej bohaterki nie wypada najlepiej ale w pewnym sensie zasługuje ona na uznanie.

„… wiedziała, że to tylko kropla w morzu potrzeb, ale lepiej zacząć od kropli, niż tylko zastanawiać się, czym zapełnić szklankę”

Rodzina Kiry to też barwne osobowości, babcia Konstancja, matka Kalina i jej partner Kosma – wprowadzają do powieści szczyptę humoru. Wiem jednak, że we wcześniejszych powieściach mają coś więcej do powiedzenia.

Polecam wam tą książkę:

* ponieważ pokazuje Warszawę jakiej nie znacie

* ponieważ pokazuje wnętrze kobiety jakiego się nie spodziewacie

Jest to 38 książka którą przeczytałam w 2017r.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

* Czytam ile chcę na blogu książko miłości moja 

*olimpiada czytelnicza na blogu pośredniczkaa.pl maj

* #czytambopolskie , na blogu poligon domowy (maj)