Światło i cień

 TYTUŁ: Światło i cień. Kuchennymi drzwiami.

AUTOR: Katarzyna Majgier

WYDAWNICTWO: Słowne

ROK WYDANIA: 2022

LICZBA STRON: 416

Sagi rodzinne najprzyjemniej czytać tom za tomem. Seria „Kuchennymi drzwiami” to tego typu historia od której trudno się oderwać. Tom pierwszy „Gra pozorów” <recenzja> zrobił na mnie dobre wrażenie, więc nie robiąc sobie długiej przerwy zabrałam się za czytanie kontynuacji.

Tom 2 dorównuje pierwszemu, zaprzyjaźniłam się z charakterystycznym stylem autorki. Pani Katarzyna Majgier opisuje następujące po sobie wydarzenia z wielką pasją. Każdy bohater ma swoje miejsce w czasie i przestrzeni, losy postaci podążają różnymi ścieżkami, mnogość wątków i splotów akcji jest tutaj na prawdę imponująca. Klima i jej rodzeństwo dorastają, zakładają swoje rodziny, rośnie nowe pokolenie i tworzy się nowa Europa. Ciotka Franciszka układa sobie życie w Anglii, Klima wyjeżdża do Pragi i uczy się fotografii, Olek przebywając w Wiedniu poznaje tajniki psychologii, Janina zostaje żoną pierwszego gospodarza we wsi, a Zofię gryzą ogromne wyrzuty sumienia.

Kazimierz Rozchodowski przeżywa śmierć ojca. Próbuje odszukać świadków samobójstwa i poznaje najgorszą prawdę o Karolu. Gdy przybywa do domu Zofii odkrywa że ma przyrodnie rodzeństwo, ale między tym co chłopak myśli, a tym co wydarzyło się na prawdę jest spora przepaść. Śledztwo Kazika trwa kilka lat, przerywa je wybuch wojny, ale potem niespodziewanie rusza do przodu gdy chłopak zasila szeregi policji.

Klima również próbuje ustalić co się stało z jej ojcem. Od matki się tego nie dowie, ale na pomoc przybywają miejskie plotkary. To co dziewczyna usłyszy od koleżanek na klika lat zamrozi jej relacje z Olkiem i doktorem Dąbrowskim.

Wątek koligacji rodzinnych i prawdziwego pochodzenia bohaterów budzi sporo emocji. Domysły potrafią sporo namieszać, zwłaszcza gdy brakuje szczerej rozmowy. Emocje niczym z wenezuelskiej telenoweli, ale wierzę że takie wydarzenia mogły mieć miejsce, przecież służące nie raz były zhańbione przez swoich pracodawców, często oddawano dzieci pod opiekę bogatszej części rodziny, bywało że matki nigdy nie zdradziły nazwiska ojca swoich dzieci, a wychodziły za mąż za innego. Autorka nieźle poplątała losy bohaterów, na ich drodze postawiła niejeden supeł nie do rozwiązania. Akcja więc dosłownie wciąga, czyta się z zapartym tchem kibicując ulubionej parze bohaterów.

Tempo akcji jest nie równe, niektóre wydarzenia zostały opowiedziane drobiazgowo, o innych tylko wspomniano i w tych momentach czułam duży niedosyt (bo mogłabym tę powieść czytać i czytać). A mamy tutaj sytuacje gdzie nasi bohaterowie są w samym centrum wydarzeń historycznych np. rejs na  Titanicu, I wojna światowa, grypa Hiszpanka, cud nad Wisłą. Zabrakło mi trochę odniesienia do faktu odzyskania niepodległości, sytuacja bohaterów po tym wydarzeniu zupełnie się nie zmieniła, chociaż kobiety zyskały prawa wyborcze, o co walczyła Klima. Ciekawy byłby komentarz bohaterów do tego wydarzenia, przecież mamy tutaj cały przekrój ówczesnego społeczeństwa od niewykształconych chłopów, pełnych aspiracji mieszczan, zubożałą arystokrację i ludzi którzy osiągnęli sukces; z pewnością dla każdego z nich Polska oznaczała coś innego.

Tytuł tego tomu nawiązuje do fotografii którą pasjonuje się Klima. Życie pełne jest światła i cienia, jedno bez drugiego nie może funkcjonować. Tak też życie bohaterów pełne jest wzlotów i upadków. Autorka w żaden sposób nie przesadza, powieść jest jak najbardziej realna i wpisuje się w konwencję epoki w której dzieje się akcja.

Zakończenie było zaskakujące, tajemnice rodzinne, wokół których zbudowany jest ten tom jeszcze się namnożyły. Z wielką przyjemnością przeczytam część 3 i już teraz po cichu liczę że to jeszcze nie koniec.