TYTUŁ: Halo, kto zgubił ogon?
AUTOR: Martyna Szkołyk
ILUSTRACJE: Ewa Popławska
WYDAWNICTWO: Pstryczek
ROK WYDANIA: 2025
LICZBA STRON: 37
Z książek dla dzieci się nie wyrasta :) ja bardzo lubię sięgać po taką literaturę, a jeszcze bardziej lubię czytać ją na głos. Czytałam córkom od ich pierwszego dnia po urodzeniu (a właściwie to nawet jeszcze wcześniej). Teraz na wspólną lekturę zgadzają się sporadycznie, ale mam jeszcze dwóch siostrzeńców i dwóch bratanków (2x 2 lata i 2x 4 lata) i zgadnijcie jakie prezenty dostają od cioci 😁. Ponadto czytam dzieciom w pracy. Zapraszam przedszkolaki do biblioteki, sama też odwiedzam przedszkole. Miałam więc okazję przetestować historię Puchatego Ogonka na dzieciach, na grupie 3 latków.
Utrzymanie uwagi w takiej grupie to jest wyzwanie ale z tą książką się udało :)
Puchaty Ogon zgubił swoje zwierzątko. Przez chwilę ogarnia go smutek, ale zebrał całą odwagę jaką miał w sobie i wyruszył na poszukiwania. Do jakiego zwierzęcia pasuje ten ogon? Jest to świetna zagadka dla dzieci, zastanawiają się, sprawdzają czy ogon pasuje do tych zwierząt, które spotykamy w tej historii po drodze. Opowiadają do czego służą ogony - a mają one na prawdę sporo funkcji.
Książka aktywizuje :) wywołuje uśmiech oraz wybuchy śmiechu, skupia uwagę, poszerza wiedzę, uczy empatii ale i wyrażania swoich emocji, bo to nic złego że jest ci smutno. I prowokuje pytania.
Na koniec warto zapytać dziecko o to jakie zwierzęta mijał po drodze Ogon i jeszcze raz obejrzeć piękne w swej prostocie ilustracje.
To mądra i ciepła historia. Każdy z nas jest inny i każdy ma swój wyjątkowy talent (tak jak ogony swoje wyjątkowe przeznaczenie), warto to podkreślić gdy będziemy już po lekturze, a dziecko nadal zafascynowane będzie światem który właśnie odkryło.
Polecam 💙🤍 satysfakcja z lektury gwarantowana.
To musi być satysfakcjonujące takie dzielenie się literaturą z najmłodszymi
OdpowiedzUsuńCześć, tu autorka. :) Chciałabym z całego serca podziękować Ci za przeczytanie Ogonka dzieciom i za podzielenie się swoją opinią. Szczególnie cieszy mnie ten fragment:
OdpowiedzUsuń"Książka aktywizuje :) wywołuje uśmiech oraz wybuchy śmiechu, skupia uwagę, poszerza wiedzę, uczy empatii ale i wyrażania swoich emocji, bo to nic złego że jest ci smutno. I prowokuje pytania."
Bo właśnie na tym wszystkim mi zależało! Żeby Ogonek wywołał emocje, nie był nudny, łączył edukację z emocjami. Był małym generatorem pytań po lekturze. :) To ogromna radość - czytać, że właśnie tak się stało.
Pozdrowienia!