Pierwsza na liście

TYTUŁ: Pierwsza na liście

AUTOR: Magdalena Witkiewicz  
                                                                                      

WYDAWNICTWO:  FILIA

ROK WYDANIA: 2015

LICZBA STRON: 346

Sięgając po tą książkę spodziewałam się fajnej babskiej obyczajówki o odnowieniu przyjacielskiej relacji z przed lat. Miała to być książka z którą spędzę miłe niezobowiązujące  popołudnie przy kawie. Co się jednak okazało w trakcie czytania? Że to  świetna obyczajówka z wysokiej półki, a pierwsze moje spotkanie z twórczością pani Magdaleny okazało się bardzo przejmujące. Treść ogólnie pasowała do tego czego się spodziewałam ale szczegóły no cóż… ta powieść nie pozwala o sobie zapomnieć i wyzwala chęć do działania.

Historia Patrycji , Iny i Piotra.

Karolina córka Patrycji kontaktuje się z osobami z listy stworzonej przez matkę. Patrycja choruje na białaczkę, na swoim laptopie zapisuje najważniejsze myśli i pilne sprawy których nie zdąży już załatwić. Te zapiski to ma być ostatnia rozmowa z dorastającą córką, która ma je przeczytać dopiero po śmierci matki. Karolina znajduje jednak te pliki wcześniej i postanawia porozmawiać z osobami które były dla mamy w jakiś sposób ważne.

Patrycja i Ina nie widziały się prawie 20 lat. Kiedyś nierozłączne przyjaciółki a teraz zupełnie obce dla siebie osoby. Dlaczego Ina znalazła się jako pierwsza na liście Patrycji? Tego jej córka nie wie ale postanawia się dowiedzieć.

Część pierwszą czytało się z przyjemnością, jakbym siedziała na jednej kanapie z Iną i Karoliną i słuchała historii ich życia. A życie pisze różne scenariusze, sytuacje które przytrafiły się książkowym bohaterkom mogłyby być udziałem każdej z nas.

Część druga kiedy to poznajemy Grażynę bardziej chwyta za serce. Śmierć i temat hospicjum poruszają czułe struny. Grażyna ma szansę odmienić czyjś los, podarować komuś życie – być dawcą szpiku. Jej przemyślenia i dylematy nie są obce osobom które zarejestrowały się w bazie dawców szpiku.

To książka przede wszystkim o przyjaźni ale też o konsekwencji podejmowanych decyzji. Książka z dobrym zakończeniem i z przesłaniem które wzbudza chęć do działania, bo tak niewiele trzeba by móc drugiemu człowiekowi podarować najcenniejszy dar.

Dużym atutem książki jest również list pani Urszuli Jaworskiej założycielki fundacji i największego w kraju Banku Dawców Szpiku Kostnego. 

Polecam bo to na prawdę dobra książka od której nie można się oderwać.

Jest to 20 książka którą przeczytałam w 2017r.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

* Czytam ile chcę na blogu książko miłości moja

*olimpiada czytelnicza na blogu posredniczkaa.pl (marzec)

* #czytambopolskie , na blogu poligon domowy (marzec)

* pod hasłem na blogu Ejotkowe postrzeganie świata (marzec)