Święta królowa Jadwiga

 

Bardzo cieszy mnie fakt, że wydawnictwo Święty Wojciech dba i o najmłodszych czytelników. Dla mnie i moich córek, które mają 9 i 11 lat to pierwsze spotkanie z serią „Święci uśmiechnięci”. Autorką książki poświęconej świętej Jadwidze jest pani Eliza Piotrowska.

Okładka jest przyjemnie miękka, a ilustracja zdecydowanie zwraca na siebie uwagę. Królewna na koniu, z proporcem orła białego, a w tle walczący rycerze. To musi być niesamowita historia!

Sięgając po tę książkę zupełnie nie spodziewałam się, że będzie to wierszowana opowieść. Święta królowa Jadwiga to niesamowita postać, nim dzieci poznają jej sylwetkę w szkole podczas lekcji historii warto przedstawić im ją znacznie wcześniej. A taki sposób podania wiedzy, który nie odbywa się w szkolnej ławie jest zdecydowanie przyjemniejszy.

Król Węgier czekał na narodziny syna, ale niestety urodziła się trzecia dziewczynka. Brak następcy tronu budził spore zaniepokojenie. Emocje wywołane tym faktem podkreślone są w tekście dużą ilością wykrzykników. Mała Jadwiga nie do końca rozumie powagę sytuacji, i próbuje uzyskać odpowiedź na pytanie w czym i dlaczego księżniczka jest gorsza od księcia? Podczas czytania dwie sytuacje wzbudziły w moich córkach ogromne zaskoczenie, pierwszą z nich były zaręczyny czteroletniej dziewczynki z ośmioletnim Wilhelmem. Cóż, takie wtedy panowały zasady na dworach królewskich. Królewna wyrusza do Wiednia by tam nauczyć  się  dworskiej etykiety, śpiewu, tańca i języków. Czas spędzony z młodym księciem był bardzo przyjemnych, więc w listach do rodziców Jadwiga wyrażała zadowolenie z zaręczyn. Los przygotował jednak dla niej coś innego, niespodziewana śmierć ojca spowodowała iż Jadwiga musiała zasiąść na tronie w Krakowie. Drugi zaskakujący moment to ten w którym dziesięciolatka została królową, a właściwie królem (bo królowa to żona króla, a Jadwiga męża nie miała). Już będąc w tym wieku Jadwiga odznaczała się wielką mądrością, wiedziała że dla kraju który włada korzystniejsze jest pokojowe załatwianie sporów niż wszczynanie wojen. Do rozstrzygnięcia pozostawała też kwestia jej ślubu z Wilhelmem, na to nie chcieli się zgodzić polscy panowie, mieli oni bowiem dla niej innego kandydata. Sporo starszego od niej Wielkiego Księcia Litwy Władysława Jagiełłę. Dzięki decyzji Jadwigi doszło do zjednoczenia Polski Litwy, Jagiełło przyjął chrzest, a z nim wszyscy jego poddani. Jadwiga angażowała się w politykę zarówno wewnątrz kraju jak i po za granicami szczególnie mając na uwadze dobro kościoła. Często korespondowała z papieżem. Jej marzeniem było utworzenie w Krakowie uniwersytetu, na ten cel przeznaczyła osobiste klejnoty i stroje. Młodą królową podziwiali dworzanie i poddani, oddana krajowi nie zapominała o modlitwie i Bogu. Działania Jadwigi przynosiły wiele dobrych skutków, jej dzieła i zamysły były kontynuowane po jej przedwczesnej śmierci. W 1997 r. papież Jan Paweł II kanonizował ją na świętą.

Ta krótka lekcja historii przedstawiona w tak przyjemny i przystępny sposób była dla nas bardzo ciekawa. By sprawdzić swoją wiedzę na zakończenie autorka przygotowała krzyżówkę, do odgadnięcia jest siedem haseł. Jest to bardzo fajny sposób połączenia nauki i zabawy.

Historia Jadwigi jest bogato ilustrowana przez samą autorkę. Postać małej dziewczynki w dużej koronie budzi sympatię. Bohaterka przedstawiona została w samych superlatywach, takie cechy jak mądrość i zaangażowanie w sprawy kraju zostały mocniej wyeksponowane. Jadwiga może być stawiana za wzór, dobrze jeśli będzie inspiracją dla małych dziewczynek.

Nie tylko superbohaterki mogą zmieniać świat, mądre królowe mają większy wpływ. Polecam waszej uwadze tę książkę bo dla nas okazała się punktem wyjścia do domowej lekcji historii.