Dowód

TYTUŁ: Dowód

AUTOR: Eben Alexander

WYDAWNICTWO: Znak Litera Nova

ROK WYDANIA: 2013

LICZBA STRON: 250

Wiedziona ciekawością po lekturze Serca świadomości <klik> sięgnęłam po "Dowód", który bez problemu znalazłam w bibliotece.

Eben Alexander zapadł na ostre, bakteryjne zapalenie opon mózgowych. Przez 7 dni pozostawał w śpiączce, jego szanse na przeżycie wynosiły 2%, gdyby jednak odzyskał przytomność to szanse na bycie sprawnym wynosiły 0. Po tygodniu jednak wzbudził się ze śpiączki, mówił i poruszał się bez problemów (potrzebował jednak kilku tygodni rehabilitacji by całkowicie wróciła sprawność mózgu). Jako lekarz neurochirurgi, który oglądał swoje wyniki badań zdawał sobie sprawę że jego powrót do zdrowia to cud.

"Dowód" to opowieść o przebiegu choroby, o reakcji rodziny i jej stałej obecności. Przede wszystkim jednak "Dowód" to opowieść o tym co Eben "widział" podczas śpiączki. Zdecydowanie odrzucił tezę że były to halucynacje chorego mózgu, ponieważ jego mózg w tym czasie nie działał, nie wykazywał żadnej aktywności.

Książka napisana prostym językiem, czyta się ją bardzo szybko. Większość zajmują opisy dotyczące tego co działo się z dr Alexandrem przez 7 dni jego pobytu w szpitalu (a o czym dowiedział się z relacji rodziny). Niestety niewiele miejsca zajął opis tego czego oczekiwałam po tej książce. Na koniec lektury można sobie zadać pytanie: co tu się właściwie zadziało?

Autor wielokrotnie powtarzał, że język którym się posługuje jest zbyt ubogi by opisać to czego doświadczył. Spędził czas w "krainie widzianej z perspektywy dżdżownicy", przebył Tunel i dotarł do Jądra wszystkiego.

"Chociaż zapomniałem o ziemskim życiu, wiedziałem kim tak na prawdę byłem w nowym świecie. Byłem obywatelem wszechświata oszałamiającego swoim ogromem, złożonością i rządzonego całkowicie przez miłość."

Czytałam dawno temu dwie książki o takich przeżyciach "Od złudzenia do prawdy" Glorii Polo i "90 minut w niebie" Don Piper'a. Z tych książek pamiętam bardzo szczegółowe opisy przeżyć w czasie śmierci klinicznej, pamiętam że te książki mnie poruszyły, wzbudziły ogromne emocje. W "Dowodzie" mi tego zabrakło, autor niby jest przekonany o prawdziwości tego co widział (i ja tego nie neguję), ale nie do końca umiał to przekazać. W "Sercu świadomości" gdzie posługuje się bardziej medycznym, naukowym językiem to przesłanie staje się wyraźniejsze. Może właśnie problem tkwi w języku, tutaj był zbyt prosty i lekki by mógł wzbudzić refleksję.

"Dowód" okazał się więc średnim uzupełnieniem "Serca świadomości". Nie spełnił moich oczekiwań. Zdecydowanie bardziej, jeśli interesuje was ta tematyka, polecam wspomniane już wyżej dwa tytuły.

Jest to 24 książka przeczytana w 2019 roku.
Książka bierze udział w wyzwaniu:
* Olimpiada czytelnicza u pośredniczka książek marzec