Skaza

TYTUŁ: Skaza

AUTOR: Zbigniew Zborowski

WYDAWNICTWO: Znak litera nova

ROK WYDANIA: 2017

LICZBA STRON: 397

Biorąc oddech przed kolejną porcją książek recenzenckich udało się sięgnąć po coś z własnej półki. Wybór jak zwykle nie był przypadkowy, bo kierowałam się wyzwaniem "zatytułuj się" u Ejotkowe postrzeganie świata. To moje drugie spotkanie z autorem, bo jakiś czas temu czytałam Kręgi <tutaj>, które bardzo mi się podobały, a Skaza to część 1 serii o Bartoszu Koneckim.

Policjanci znajdują ciało Zofii Pogody. To w jakim stanie są zwłoki w pierwszej chwili wskazuje na zabójstwo na tle seksualnym. Po sekcji wiadomo już w jaki sposób zginęła kobieta, od precyzyjnego uderzenia w najsłabiej osłonięty mięśniami punkt kręgosłupa szyjnego. To mógł zrobić tylko dobrze wyszkolony zabójca. Policjanci badają tropy, a ślad prowadzi do ośrodka dla uchodźców.

Akcja biegnie dwutorowo. Czas teraźniejszy to śledztwo, w którym pojawia się kolejny trup, wysoce prawdopodobne jest też to, że ktoś z komendy współpracuje z mordercą. Czas przeszły to urywki zdarzeń od 1934 r., a dotyczą notesu z wzorami doświadczeń fizyki jądrowej. Ta część była niezwykle ciekawa, dotyczyła bowiem historii Iraku, Iranu, Syrii- tutaj akcja biegł bardzo szybko, bogata w brutalne szczegóły budziła emocje i zainteresowanie, jak połączyć to ze sprawą nad którą pracuje Konecki.

Kreacja głównego bohatera ciekawa i spójna. To mężczyzna który zmaga się z traumą z niedalekiej przeszłości. Udzielono mu kredyt zaufania i wrócił do pracy w policji. Jak sam twierdzi stracił swoją intuicję i umiejętność szybkiego kojarzenia faktów. Da się to odczuć w fabule, bo kilka elementów naprowadzających na rozwiązaniem zagadki odkrył ze sporym opóźnieniem. Jednak to Bartek odkrył kreta w wydziale (mnie szybko udało się ustalić co to za postać więc finał nie był dla mnie zaskoczeniem).

Powieść okazała się ciekawym w swej konstrukcji kryminałem, rozwiązanie współczesnego morderstwa sięgało daleko w przeszłość. Lubię takie połączenia i zagadkę która wymaga sporego kombinowania. Jak już wspomniałam jedną z tajemnic udało mi się odkryć przed czasem, a samo rozwiązanie głównego wątku było akceptowalne ale nie było jakoś specjalnie spektakularne.

Porównując część 1 i 2 to "Kręgi" podobały mi się zdecydowanie bardziej, tam dałam się zaskoczyć, bo zakończenie na prawdę robiło wrażenie. Jeśli przeczytaliście tom 1 i czujecie lekki niedosyt to na pewno zaspokoicie go w tomie 2. "Skazę" oceniam pozytywnie ale bez fajerwerków - do przeczytania w wolnym czasie.

Jest to 45 książka przeczytana w 2019r.
Książka bierze udział w wyzwaniu:
* Olimpiada czytelnicza maj
* #czytambopolskie maj