Nie podchodź bliżej

TYTUŁ: Nie podchodź bliżej.

AUTOR: Katarzyna Misiołek

WYDAWNICTWO: Muza

ROK WYDANIA: 2017

LICZBA STRON: 350

Udało mi się uporać z najważniejszymi książkami recenzyjnymi i nareszcie sięgnęłam po coś ze swojej półki. Czytałam już wcześniej jedną powieść autorki "Dziewczyna, która przepadła" <recenzja> i zapamiętałam ją jako emocjonalną bombę. Przed rozpoczęciem lektury zajrzałam na lubimyczytac.pl - ponad 8 gwiazdek, więc moje oczekiwania były spore.

Dorocie własnie udało się ułożyć sobie życie, prowadzi galerię w nadmorskim miasteczku, dogaduje się z nastoletnią córką i znalazła miłość swojego życia. Nagle do jej świata z impetem wkracza przyjaciółka z dzieciństwa. Natasza wyjechała 12 lat temu i od tego czasu kobiety się nie widziały. Dorota uświadamia sobie jak bardzo tęskniła za Taszą, którą kochała kiedyś jak siostrę. Wraz z przyjaciółką wróciły jednak przykre wspomnienia, obie wychowywały się w dysfunkcyjnych rodzinach, obie pochodzą z patologii i obie mają coś na sumieniu.

Natasza beztrosko podchodzi do życia, nie przejmuje się przeszłością, a jej mottem jest życie chwilą. Dorota, której udało się wyjść na prostą racjonalnie patrzy na świat, a wyrzuty sumienia nakazują naprawę błędów z przeszłości.

Pojawienie się Nataszy budzi początkowo euforię, ale kobieta której nie było tyle czasu nagle zdaje się wyskakiwać z lodówki. Natasza dzwoni o każdej porze dnia i nocy, wpada z niezapowiedzianymi wizytami nawet wtedy gdy Dory nie ma w domu, zaprzyjaźnia się z córką Doroty i flirtuje z jej narzeczonym. Natasza jest wampirem emocjonalnym, przebywanie w jej towarzystwie budzi w Dorocie najgorsze instynkty, a przy okazji wysysa całą radość życia.

Emocje, które towarzyszą bohaterce opisane są po mistrzowsku, nie ma tutaj górnolotnych stwierdzeń, czy epatowania swoim cierpieniem. Są to emocje opisane z perspektywy Doroty, więc jak najbardziej możemy się wczuć w jej stany duchowe. Dora to kobieta z krwi i kości, która swoje przeszła, która nie tłumaczy swojego życia trudnym dzieciństwem, ale wie że punkt do którego doszła w sowim życiu zależny jest od decyzji które podjęła, od tych dobrych i tych złych także.

Książka porusza nie tylko temat toksycznej przyjaźni, autorka rozwinęła również wiele innych istotnych wątków. Relacje matki i nastoletniej córki, zaufanie w związku, rozliczenie się z błędów przeszłości.

Książkę czyta się błyskawicznie, z szeroko otwartymi oczami, bo to po prostu było genialne. Brak oklepanego schematu, brak papierowych postaci i wydumanych problemów. Książka o życiu napisana prostym w odbiorze językiem - ja jestem zachwycona.

Jedyny zarzut jaki mam, to tylko do siebie... że pozwoliłam tej książce tak długo stać na półce bez przeczytania. Teraz już jednak myślę o tym, której koleżance pożyczyć ją jako pierwszej.

Polecam!

Jest to 40 ksiażka przeczytana w 2018 roku.
Książka bierze udział w wyzwaniu:
*Olimpiada czytelnicza kwiecień
*dzieciece poczytania kwiecień
* #czytambopolskie na poligon domowy
* mini czelenż u ejotkowe postrzeganie świata