Oskarżenie

TYTUŁ: Oskarżenie

AUTOR: Remigiusz Mróz
WYDAWNICTWO: Czwarta Strona
ROK WYDANIA: 2017
LICZBA STRON: 558

Oj, minęło już sporo czasu od mojego ostatniego spotkania z Chyłką. Dokładnie od października 2017r.  Jednym z moich postanowień noworocznych był powrót do tej serii. Udało się to zrealizować dzięki mojemu zacięciu w realizowaniu czytelniczych wyzwań ;)

Aby jednak przejść do Oskarżenia musiałam sobie przypomnieć kilka ostatnich rozdziałów Inwigilacji, która to zakończyła się bardzo mocnym akcentem. W 6 już tomie serii - którego nie warto zaczynać nie znając poprzednich - duet Kordian Chyłka przestaje mieć prawo zawodowego bytu. Oryński zostaje zwolniony z kancelarii, ma rok do kolejnego egzaminu, ale to nic w porównaniu z tym co go czeka w prywatnym życiu.

Chyłka otrzymuje telefon od żony Tadeusza Tesarewicza, legendy Solidarności, mężczyzny oskarżonego o 4 brutalne morderstwa. Kobieta twierdzi, że ma dowód na niewinność męża. Joanna nie widzi w tej sprawie nic ciekawego, jednak gdy następnego dnia pani Tesarewcz nie żyje, adwokatka wie że to coś dla niej. Rusza sądowa machina, oskarżony jednak nie do końca pali się do współpracy z Chyłką.

W tym czasie niespodziewanie aresztowany zostaje Kordian. Wszystko wskazuje na to że ktoś pociąga za sznurki, bo Zordon ma trafić do celi Gorzyma. Akcja się zagęszcza. Chyłka by ratować swojego aplikanta udaje się po pomoc do ... - oj nie poczęstuję was takim spoilerem ;) ale by w pełni zrozumieć sytuację w jakiej znalazł się Zordon i jak mocno Chyłka został przyparta do muru musicie znać poprzednie części.

Akcja nie zwalnia ani odrobinę, Chyłka próbuje się zorientować w co została wmanewrowana. Nagle z obrońcy stała się oskarżycielem posiłkowym. Ponadto życie osobiste nie daje czasu na wytchnienie, Pasożyt rośnie, Kordian próbuje poznać prawdę o jego ojcu, a sama Chyłka nawet nie przeczuwa jak źle wszystko może się skończyć.

Miałam pewne zastrzeżenia co do sprawy Tesarewicza i jego szybkiego uniewinnienia tylko dlatego, że pojawił się jeden nowy dowód. Coś mi tu mocno nie grało. Ale na szczęście Kormak miał te same wątpliwości więc moja ciekawość pod tym względem została zaspokojona.

Co do wątków relacji między bohaterami to pozostają na tym samym poziomie co w poprzednich  częściach. Odpowiednio cięte riposty, tym razem jednak nie zakrapiane alkoholem ze strony Chyłki, ale okraszone gandalfem białym ze strony Zordona. Kreacja bohaterów jak najbardziej spójna i mimo, że śledzimy ich losy już przez sześć książek to nie są oni przewidywalni, a wręcz zaskakują na każdym kroku.

Mimo plusów nie jestem jednak pewna czy sięgnę po kolejne tomy. Książkę czyta się lekko, ale wątki sensacyjne trochę mnie przerastają. Nie mogłam nadążyć za fabułą, za zwrotami akcji, trudno było mi wszystko ze sobą powiązać i okazało się że tę samą trudność mieli główni bohaterowie, bo nawet oni nie mieli szans na znalezienie spoiwa łączącego wszystkie zebrane informacje. Sprawa przedstawiona w ten sposób nie budzi czytelniczej satysfakcji. Więc na prawdę trudno mi się teraz zdeklarować czy będę czytała dalej.

A wy należycie do fanów twórczości Remigiusza Mroza?

Moje recenzje poprzednich tomów znajdziecie tutaj:
* Kasacja
* Zaginięcie
* Rewizja
* Immunitet
* Inwigilacja

Jest to 20 książka, którą przeczytałam w 2020r.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Olimpiada czytelnicza u Pośredniczka książek