Wenecki szkicownik

 TYTUŁ: Wenecki szkicownik

AUTOR: Rhys Bowen

WYDAWNICTWO: Akurat

ROK WYDANIA: 2022

LICZBA STRON: 446

Uwielbiam ten stan kiedy czytam książkę idealnie skrojoną pod mój czytelniczy gust. Pamiętniki, dwutorowa akcja, nieszczęśliwa miłość, tajemnica i Włochy. Te składowe to punkty obowiązkowe, ale jest jeszcze styl i język, prowadzenie narracji. Czy autorka mając w ręce pomysł na fabułę stworzyła porywającą historię? TAK i jeszcze raz TAK.

Juliett w 1928 r zwiedza z ciotką Wenecję, dziewczyna wybiera się na akademię w Anglii by studiować malarstwo. Teraz musi zwiedzić trochę świata, poznać dzieła mistrzów. Wenecja jest zachwycająca (opisy w tej powieści również), a gdy młoda dziewczyna wpada w objecia przystojnego gondoliera może wydarzyć się wszystko. Nic się jednak nie wydarzyło bo pruderyjna ciotka natychmiast zarządziła wyjazd.

Julietta przysięgła sobie że jeszcze wróci do Wenecji i podbije świat sztuki. Pierwsze marzenie udało się spełnić 10 lat później. I czy to możliwe że ponownie wpadła na Leo? I tym razem udało im się spędzić ze sobą tylko jeden wieczór. 

1939r. Julietta dostaje roczne stypendium i przyjeżdża do Wenecji. Leo jest już żonaty, pracuje w rodzinnej firmie. Ta znajomość może pozostać tylko na przyjacielskiej stopie...

2001 r. Caroline mierzy się ze swoimi problemami, bolesne rozstanie z mężem, spór o opiekę nad synem, praca której nie lubi i śmierć ciotecznej babki którą wszyscy w rodzinie nazywali Lottie. Ciotka w ostatnich, nie do końca zrozumiałych słowach zwróciła się do Caroline: "Wenecja, szkice, pudełko, Angelo". Dziewczyna zupełnie nie wie jak to połączyć i postanawia lecieć do Włoch. 

Wenecja jesienią nie zachwyca, ale Caroline nie przyjechała zwiedzać. Czy uda jej się tutaj trafić na ślad cioci Julietty? Kobiety która niewiele mówiła o swojej przeszłości? 

Akcja biegnie dwutorowo, współcześnie narracja trzecioosobowa, a migawki z przeszłości to zapiski z dziennika Julietty. Bardzo osobiste zapiski.

"Odkryłam, że jedną z najgorszych rzeczy jest nie mieć z kim porozmawiać" ze stron pamiętnika przebija samotność. Ale też przede wszystkim chęć czerpania z życia tego co najlepsze. 

Zostawiając Caroline testamet w postaci urywanych słów ciotka wysłała dziewczynę w podróż, tę dosłowną ale i w tę wewnątrz siebie. 

Ta książka przenosi nas do 1939r gdy świat stał w przededniu wojny. Obserwujemy to oczami 30 letniej kobiety która chciała spełniać swoje marzenia, a życie postawiło przed nią sporo trudnych decyzji. 

Polubiłam i Juliette i Caroline. Śledziłam ich losy z ogromną przyjemnością przy okazji zwiedzając Wenecję i "zajadając" przepyszne włoskie jedzenie. Po tej powieści dosłownie się płynie, dla mnie idealna czytelnicza uczta. A więcej literatury obyczajowej znajdziecie w księgarni Tania książka.