Zimowa róża

TYTUŁ: Zimowa róża

AUTOR: Christian Signol
WYDAWNICTWO: Świat książki
ROK WYDANIA: 2007
LICZBA STRON: 190

Moim postanowieniem na 2020r jest przeczytanie książek które od dawna zalegają mi na półce. W realizacji tego postanowienia pomagają mi oczywiście wywania. Po książkę Zimowa róża która czekała na przeczytanie od grudnia 2018r  sięgnęłam w ramach wyzwania #klubowystoshańby. Szczegóły tej zabawy znajdziecie na facebookowej grupie Przeczytaj & podaj dalej, którą prowadzi Magda z Save the Magic Moment

Bohaterem tej historii jest 10-letni Sebastien. Jest on bardzo inteligentnym rezolutnym chłopcem, który mieszka z mamą w Paryżu. Jest to jednak chłopiec niezwykły, zmaga się bowiem z białaczką. Sebastian widzi smutek i bezradność w oczach mamy, jej strach i brak nadziei, proponuje więc wyjazd do dziadków na wieś. Chłopiec był u nich tylko raz, 5 lat temu, ale wspomina ten czas jako najlepszy w swoim życiu. Wierzy że zmiana otoczenia i przebywanie wśród życzliwych ludzi pomoże mu w walce z chorobą.

Nicol zostawia syna u swoich rodziców, a sama wraca do miasta. Starałam się rozumieć jej motywacje, jej strach przed chorobą dziecka, ale nie potrafię...

Auguste jest znanym w pobliskim miasteczku zielarzem. Jego żona Cyprienne bardzo pracowita kobieta sceptycznie podchodzi do latania po polach i zbierania kwiatków. Małżeństwo nie jest w.stanie samodzielnie prowadzić gospodarstwa i oddają część ziemi w dzierżawę, jakoś wiążą koniec z końcem. Ale teraz gdy pojawił się u nich wnuk który wymaga opieki i częstych wyjazdów do szpitala nie bedzie to już takie łatwe.

Sebastien spedza sporo czasu na świeżym powietrzu stara się pomagać dziadkowi, bo już samo przebywanie z nim ma uzdrawiającą moc. Dziadek nie zna jednak odpowiedzi na pytanie dlaczego spotkało to Sebastiena? Co złego zrobił że tak mocno zachorował? Na takie pytania padające z ust dziecka kraje się.serce. Auguste opowiada jednak chłopcu o zimowej róży która mogłby go uzdrowić. Cóż na razie jest jednak lato a ta wyjątkowa róża zakwitnie tylko w bardzo śnieżną zimę.

Wzruszająca opowieść o potrzebie nadziei.

Gdy pada diagnoza - białaczka - lekarze robią wszystko by przeciwdziałać chorobie. Eksperymentalne terapie często wyniszczają organizm, osłabiają i nie zawsze dają widoki na wyzdrowienie. Sebastian wiedział że jego mama nie jest w stanie udźwignąć jego choroby, a on nie bedzie mógł walczyć z białaczką widząc jej smutek. Chlopcu potrzebna była nadzieja, którą dali mu dziadkowie. Starsi ludzie też nie mogli pogodzić się z chorobą wnuka ale z dali mu to czego potrzebował najbardziej.

Książkę jak na tak poważny temat czytało mi się bardzo dobrze. Świat przedstawiony jest z perspektywy dziecka, dziecka które zmuszone jest myśleć o nadchodzącej śmierci. Ale to dziecko dostrzega piękno otaczającego nas świata. Opisy wiejskiego krajobrazu i codzienności ludzi tutaj mieszkających bardzo plastyczne, nie za długie. Trochę akcji, sporo dialogów. Nie jest to długa pozycja, ot w sam raz na jeden dzień (ale na pewno zostanie z wami na dłużej). Dlatego jeśli książka wpadnie wam w ręce to przeczytajcie, bo tutaj smutek miesza się z nadzieją, strach z miłością bliskich i wiarą w cuda.

Polacam

Jest to 10 książka, którą przeczytałam w 2020r.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Olimpiada czytelnicza u Pośredniczka książek

#klubowystoshańby